Ознакомительная версия. Доступно 27 страниц из 146
Press, 1962), 2:412–469.
  584
  Цит. в: Andrews and Kalpaklı, The Age of Beloveds, 151.
   585
  Ак-Коюнлу́ – туркоманская племенная конфедерация под главенством племени баян-дур, а также одноименное государство, созданное ими на территории современных Ирана, Ирака, восточной Анатолии, Армении и Азербайджана. – Прим. ред.
   586
  Цит. в: Skilliter, ‘Three Letters from the Ottoman “Sultana” Safiye to Queen Elizabeth I’, 139.
   587
  Цит. в: Skilliter, ‘Three Letters from the Ottoman “Sultana” Safiye to Queen Elizabeth I’, 142.
   588
  Цит. в: Skilliter, ‘Three Letters from the Ottoman “Sultana” Safiye to Queen Elizabeth I’, 143.
   589
  Так в исламе называют иудеев. – Прим. ред.
   590
  James Shapiro, Shakespeare and the Jews (New York: Columbia University Press, 1996), 73.
   591
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, ed. Mehmed İpşirli (Istanbul: Istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 1989), 2:854. Также см.: Mehmed İpşirli, ‘Mustafa Selânikî and His History’, Tarih Enstitüsü Dergisi 9 (January 1978): 417–472.
   592
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:854.
   593
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:855.
   594
  Na’ima, Tarîh-i Naîmâ (Istanbul: 1281-1283AH), 1:231, 247; Naîmâ Mustafa Efendi, Târih-i Na’îmâ (Ravzatü’l-Hüseyn fî hulâsati ahbâri’l-hâfikayn), ed. Mehmed İpşirli (Ankara: Türk Tarih Kurumu, 2007), 1:162–163.
   595
  John Sanderson, The Travels in the Levant (1564–1602), with His Autobiography and Selections from His Correspondance, new ed., W. Forster, 85f, quoted in Salo Wittmayer Baron, A Social and Religious History of the Jews, 2nd revised ed. (New York: Columbia University Press, 1952–1983), 18:133–134.
   596
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:855.
   597
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:856.
   598
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:856–857.
   599
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:864; quoted in İpşirli, ‘Mustafa Selaniki and His History’, lxv.
   600
  Selânikî Mustafa Efendi, Tarih-i Selânikî, 2:856. Hezarfen Hüseyin Efendi (d. 1676) также упоминает о последующем введении ограничений на роскошь после убийства фрейлины в своей работе, завершенной в 1672–1673 гг., Telhîsü’l-beyân fî kavânîn-i Âl-i Osmân, ed. Sevim İlgürel (Ankara: Türk Tarih Kurumu, 1998), 55.
   601
  Nev’izade ‘Ata’i, Hada’iku’l-haka’ik fi tekmileti’ş-şaka’ik, 2:197, in Şakaik-ı nu’maniye ve zeyilleri, ed. Abdülkadir Özcan, 5 vols. (Istanbul, 1989), упомянут в: Baki Tezcan, ‘The “Kânûnnâme of Mehmed II”: A Different Perspective’, in The Great Ottoman-Turkish Civilisation, ed. Kemal Çiçek, et al. (Ankara: Yeni Türkiye, 2000), 3:657–665, здесь 664, note 38. Тезджан не переводит цитату на английский язык.
   602
  Jane Hathaway, Beshir Agha: Chief Eunuch of the Ottoman Imperial Harem (Oxford: Oneworld, 2005), 13.
   603
  Hathaway, Beshir Agha, 19.
   604
  Hathaway, Beshir Agha, 20.
   605
  Hathaway, Beshir Agha, 21.
   606
  Jane Hathaway, The Chief Harem Eunuch of the Ottoman Empire: From African Slave to PowerBroker (Cambridge: Cambridge University Press, 2018), 2, 9–10, 53. Когда Мурад III скончался, его даже похоронили в погребальном саване главного евнуха гарема. Стремясь спрятать труп правителя до тех пор, пока его старший сын не прибудет, чтобы заявить свои права на трон, служанки из гарема Мурада III пренебрегли оказанием похоронных услуг, которые были отложены на более поздний срок. У них не было льняной ткани, в которую можно было бы завернуть покойного, но поскольку казалось слишком рискованным доставать ее за пределами дворца, они использовали саван, приготовленный главным гаремным ага своего собственного погребения. Vatin and Veinstein, Le Sérail ébranlé, 125.
   607
  Hathaway, Beshir Agha, 26.
   608
  Vatin and Veinstein, Le Sérail ébranlé, 125.
   609
  Vatin and Veinstein, Le Sérail ébranlé, 132.
   610
  Hodgson, ‘The Role of Islam in World History’, 97–98.
   611
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 13–17.
   612
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 254.
   613
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 16–17, 255–256.
   614
  Norman Itzkowitz, Ottoman Empire and Islamic Tradition (Chicago: University of Chicago Press, 1972), 34.
   615
  Kafadar, ‘A Rome of One’s Own’, 15.
   616
  Mustafā Ali, Mustafā Ali’s Counsel for Sultans of 1581, trans. and ed. Andreas Tietze (Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1979–1982), 1:63.
   617
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 315–318.
   618
  Mustafa Ali, quoted in Casale, The Ottoman Age of Exploration, 184–185.
   619
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 135.
   620
  Mustafa Ali, Künh ül-ahbar, Suleimaniye Library, Istanbul, MS Nuruosmaniye 3409, fol. 424b, цит. по: Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 154.
   621
  Fleischer, Bureaucrat and Intellectual in the Ottoman Empire, 155–158.
   622
  Tietze, Mustafā Ali’s Counsel for Sultans of 1581, 1:41.
   623
  Гази – название вольных воинов, почетный титул мусульман, воевавших против неверных. Понятие встречается в мусульманских источниках c X–XI веков. – Прим. ред.
   624
  Marc David Baer, ‘Manliness, Male Virtue and History Writing at the Seventeenth-Century Ottoman Court’, Gender & History 20, no. 1 (April 2008): 128–148, здесь 132.
   625
  Kafadar, Between Two Worlds, 146,
Ознакомительная версия. Доступно 27 страниц из 146